De wereld wordt bestuurd door wiskundige wetten - Niet God!

Via wetenschappelijke methoden kan ontdekt worden hoe God dingen laat gebeuren maar de wetenschap kan niet claimen werkelijk de ultieme bron van alle gebeurtenissen te kennen.

De eenvoudige reden voor deze claim (dat wetenschap en religie niet samen gaan) is dat het concept van God in het Christendom door de tijd heen is verdraaid. De kerk draagt hier vooral de schuld van omdat het zich aan onwetenschappelijke beweringen bleef vastklampen die in tegenstrijd waren met nieuwe wetenschappelijke kennis die ontdekt werd. Het Godsidee dat de oude Grieken hadden was die van een schepper als een klokkenmaker: Hij zette het universum in beweging en liet het vervolgens met rust. Het Christelijke concept van God was dat God vlees werd in de gedaante van Jezus en zo 'de creatie binnenstapte om een handje te helpen'. Als zodanig raakte het idee gevestigd dat God af en toe ingrijpt maar anderszins losstaat van de schepping. Steeds wanneer een nieuwe natuurwet werd ontdekt was de reactie, 'aha! geen Goddelijke interventie hier maar gewoon een eenvoudige regel'. Zo werd het bestaan van God dus beperkt tot de gaten in de menselijke kennis. De successen van de klassieke natuurkunde leidden tot een geloof in de onweerlegbare waarheid van de natuurkundige beschrijving van de elementaire bouwstenen van de natuur. Dit sloot de betrokkenheid van God, behalve als een soort spirituele esoterische kracht, volledig uit. Met de verwerping van de theorieën van de klassieke natuurkunde is de mogelijkheid ontstaan om deze misvattingen bij het oud vuil te zetten. We kunnen niet langer zeggen dat de theorie van de elementaire bouwstenen van de natuur de onweerlegbare waarheid is.

Zie ook:

The Basis of Knowledge

uit het online boek

Islam for the Western Mind

Home Terug Neem contact met ons op! Zoek iets op de website Links naar andere webpagina’s